قطعنامه پایانی کمیته جوانان ایرانی در اروپا

قطعنامه پایانی آکسیون 14 ژانویه

1 - در کنار دانشجویان دانشگاه شیراز ایستاده‏ییم. ایستاده‏ییم تا در کشاکش دلاورانه‎ی آنها با استبداد مذهبی در کنارشان باشیم. ایستاده‏ییم تا از سنگر مقاومت برای رهایی انسان دفاع کرده باشیم. ایستاده‏ییم تا جامعه‏ی ایرانی چنین سترون نباشد. ایستاده‏ییم تا معترض بمانیم در جدال با جنایت‏پیشه‏گان رژیم اسلامی. ما در کنار«تبهکاری‎های» دانشجویان دانشگاه شیراز ایستاده‏ییم.
2 - ما را پراکنده می‏خواهند و تنها. می‏خواهند با هم نباشیم تا در سوداگری کاسبکارانه‏ی پول و سلاح نفت، آبروی زمین را تاراج کنند. راهزنان شرف، از شیراز و کابل و بغداد تا غزه و هراره و موگادیشو، از اوکساکا و بوینس آیرس و لیما تا برلین و آتن و نیویورک، آدمی را چوب حراج زده‏اند. ما مردم جهان، ما که هنوز باور داریم جهان دیگری ممکن است در مقابل هر گلوله‏یی که سینه‏ی انسانی را می‏درد، مسئولیم. ما در مقابل هر مرگی از گرسنگی مسئولیم. و اینک می‏خواهیم در مقابل سرکوب دژخویانه‏ی یارانمان در دانشگاه شیراز این مسئولیت را به یاد جهان بیاوریم. ما می‏خواهیم هر کجا که وجدان بیداری هنوز باقی مانده است در کنار ما باشد.
3 - در کنار دانشجویان دانشگاه شیراز و جنبش دانشجویی ایران می‏مانیم تا آزادشان کنیم. ما برای دریوزگی آزادی یارانمان از هیچ مقام «محترمی» نیامده‏ییم.
4 - زندان می‏سازند تا ما را از متن جامعه به حاشیه برانند. هرگاه از حاشیه‏ی سکوت به متن می‏رویم به حاشیه‏ی زندان رانده می‏شویم. ما در حاشیه ایستاده‏ییم. در کنار کارگران و زنان و معلمان، در کنار دگرباشان جنسی و اقلیت‏های مذهبی و غیرمذهبی، در کنار کرد و ترک و بلوچ و عرب و ترکمن. ما در کنار همه‏ی آنهایی ایستاده‏ییم که در حاشیه ایستاده‏اند و اطمینان داریم روزی متن را تسخیر خواهیم کرد. فردا از آن ماست، فردایی که حاشیه‏ای ندارد. فردایی بی‏شکنجه و اعدام و زندان، فردایی آزاد و رها. فردایی بی گلوله و فردایی که آتش در آن نه برای دریدن سینه، که برای روشنایی‏ست.
کمیته جوانان ایرانی در اروپا